delalat

[dela:lat]

1) Könelişen söz Haýyr, peýda, kömek, ýardam.

∙ Seniň hem bize bir kömegiň, delalatyň degen ýeri bolsun ahyryn. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

∙ Ýaş buldurýan gökje gözün mölerdip, Delalat isleýen ýaly zarlaýar. (B. Kerbabaýew, Aýlar)

∙ Ejemden, kakamdan, gelnejemden delalat taparmykam diýip, olara-da şunça düşündirjek boldum -- bolmady. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)

2) Çäre, alaç.

∙ Biziň derdimize bir delalat edeweri! («Görogly» eposy)